MANSEDUMBRE

Terra de mansedumbre humán
nesta terra galega choiventa,
onde os pelotas e caciques
haber aínos ata nas tabernas.

Rasabiados, mal engullidos na cultura.

Só na nosa Terra, nos eidos
de Finisterre dase a estirpe que
fai o noso pobo, pobre e cativo.

Anónimo.

RECANTO A GALICIA

Recanto moreno do cerebro
morto e orfo escuro,
pensamento da vida
unha Galicia enteira,
a rebordar de escuma
sen cor e esquencida.

¡MIÑA TERRRA!
¡TERRIÑA!
¡TERRA A TERRA!

FINISTERRE...

Fernando Cabanas López